Lato 1888 roku
Trevor Hunt, szesnastoletni chłopak, ciągle uśmiechnięty, mający swoje za uszami. Czy ktokolwiek przypuszczał wtedy, że jego dusze trawi demon, który za dziesięć lat ujrzy światło dzienne? Raczej nie. Syn Thomasa i Elizabeth, zmarłej podczas porodu. Thomasa, który odpowiadał za wiele rzeczy w cyrku Harolda Zidlera i które to chciał wpoić synowi.
Thomas Hunt i Pipi I
Jesień 1888 roku
Ludzie tłoczą się przy klatkach, w uszach dudni ogłuszający ryk. Ryk cierpiącego zwierzęcia. Młody Hunt, z niedopiętą koszulą zwykłego pracownika cyrku, staje na palcach by lepiej widzieć. Weterynarz z miejscowego miasteczka i jego ojciec pomagają w porodzie lwa. Lwica wierzga się, uderza łapami w kraty. W końcu zostaje związana, by nikt nie ucierpiał w tej walce o życie jej dziecka. Zostaje wezwany i Hunt. Mijają sekundy, minuty... W końcu ciekawskie ślepia małego lwiątka patrząc się w prost oczy Trevora. Trevora, który zdaje się być zaczarowany. Magia ma różne postacie, jedną z nich jest nowe życie.
Stefan. Lwiątku nadano imię Stefan. Niby nic, niby zwykłe imię, a zdawało się, że na nie reaguje i mu się podoba.
Stefanem zajmował się Trevor. Zastępował mu matkę, która zmarła z wykrwawienia podczas porodu. Weterynarz nie potrafił jej pomóc. Lewek był karmiony mlekiem od krów, przez butelkę. Przez długi czas Hunt spał wraz z nim, mrucząc coś do snu. To była ta relacja człowiek - zwierzę, która przetrwa nawet najgorsze chwile. Która nie znika z upływem lat.
Stefan, 2 miesiące
