DRUŻYNA CZEROWNYCH

43 + 2 + 15 = 60 > 50

Darcy zastosował się do Rady Ruska, można więc było wznowić łowy. Psy wyraźnie coś wyczuły, Siergiej wsiadł więc ponownie na konia i ruszył za nimi. Otarł upaprane we krwi Oscara ręce o sierść konia i pochwycil strzelbe. No może teraz naprawdę upoluja jakiegoś wartego oddania strzału zwierza.

82+8 +5*6 = 120

Tym razem szczęście i celne oko dopisały. Lisek nim zdążył pomyśleć "what does the fox say?" , lis padł pod jego strzałem. Teraz tylko zabrać kitę i dalej.
Miał wrażenie, że jedyną osobą jako tako myślącą w tym teamie był właśnie Popow.
- Nie wiesz, ile nam czasu zostało? - zapytał mężczyzny, nie patrząc na niego, bo już próbując wypatrzyć kolejnego lisa.

Nie mam szans trafić więc nawet nie rzucam

Siergiej dostrzegł wreszcie pokaźnych rozmiarów liska, który najwyraźniej też ich dostrzegł i zaczął uciekać w wyższą trawę. Teraz spokojnie... Strzelba do góry, wycelować, wystrzelić... Kula poszybowała w stronę zwierzaka. Co prawda chybiła, może jednak wstrzyma zwierzaka na moment i pozwoli dorwac go Carswellowi.
Zapytany o czas, wydobył swój czasomierz i spoglądał na niego przez moment.
- Jeszcze trochę, ale to już chyba końcówka. Musimy rozbić chyba bank jeśli mamy wygrać.

Carswell chwilowo nie rozglądał się za lisami. Musiał zapalić. Ich szanse były marne, więc postanowił odrobinę wyluzować.
- Dobre pieski - mruknął drapiąc je za uszami
Chyba najbardziej kumate istoty we tym teamie. Przynajmniej coś wywęszyć potrafiły.
Zostawił szukanie lisów Siergiejowi, bo ma więcej punkcików spostrzegawczości i mniejszego pecha do kosteczek

5 - bez zmian
50<70

No z tym szczęściem to nie jestem taki pewien.
Siergiej rozglądnął się za jakimiś śladami, był już jednak nieco zmęczony, a tropicielem też jakimś nadzwyczajnym nie był. Chyba jedyna ich szansa w tym, że psy złapią jakiś trop.
- Weź te sabaki może, tam gdzieś tego lisa ustrzelił. Jakby złapały trop, to by Nas może do jego nory doprowadziły.

No widać pech do kostek był tutaj drużynowy.
Wykonał całkiem posłusznie zalecenie Siergieja, bo gadał ten człowiek z sensem. Może psy złapią trop i poprowadzą ich dalej. Jeszcze o tym nie wiedzieli (choć pewnie się domyślali), że druga drużyna, miała już więcej kitek.

2 - Pies jest zdekoncentrowany, - 10 od mnożnika

Pies wydawał się jakiś taki nieobecny. Widać dotychczasowe polowanie i zamieszanie z Darcym odbiło się również i na jego samopoczuciu. Biedaczysko. Rusek zeskoczył z konia i pogładził zwierzaka po łbie.
- No Sabaczka. Gdzie zgubiłeś tego rudego karakana? - Mruknął do psa, klepiąc ziemię gdzie jeszcze chwilę temu leżał dopiero co ustrzelony rudzielec. Psisko spojrzało jakoś tak ludzko na Ruska, jakby chciało mu powiedzieć, że jeśli już ktoś coś zgubił, to oni, po czym jednak posłusznie zaczęło węszyć i ruszyło w krzaki.
- Mamy trop! - Wskoczył na konia i pognał za psiakiem.

90 + 30 - 10 = 110 > 90 - Dwa liski!

90 (celność) +40 (refleks) + 5*6 = 160 (dobrze robię?)

I mieli dwa lisy na celowniku. Bardzo ładnie panie Popow i bardzo ładnie psie. Współpraca układała się całkiem przyzwoicie. Aż z wrażenia uśmiechnął się kącikiem ust.
Hawkeye wycelował w lisa nieco bardziej oddalonego od nich. Muszą trafić jednocześnie, by któryś nie uciekł.
- Biorę tego dalej, ty bliżej. - na trzy...dwa...jeden...
I wystrzelił, trafiając w biednego lisa.

Łatwo Carswellowi mówić. Może i on był zajebistym strzelcem, snajperem i chuj wie czym jeszcze, ale dla Ruska nawet ten lisek bliżej był za daleko. Szkoda nawet było marnować na to kuli, miał na tyle wprawy w strzelaniu, że wiedział, że nie trafi. No ale od czego ma się pomyślunek?
Zszedł z konia i złapał psy za obroże (bo pewnie miały coś coby je móc przytrzymać) i w czasie gdy Carswell szykował się do strzału, podszedł z nimi odrobinkę, podjudzając je do ataku na liska bliżej. Owszem... jemu może się nie udać, ale psy mają szansę zwierzaka dostać. Zaczaił się na moment, a gdy rozległ się strzał, puścił psy.
- Bierz! Łap! Zabij! - Po czym szybko dopadł konia i nie czekając na rezultat strzału Carswella pognał za za psami. Dopiero wtedy zobaczył, że Krzysiowi udało się jednego z lisków ukatrupić.

Może znów uznajmy, że Krzyś czekał na rozwój wypadków. Nie był cudotwórcą, by zabić drugiego lisa z takiej odległości. Zajął się więc tym, którego on zabił. Trzecia kita do zestawu ! Jak Sergiej dorwie kolejnego lisa będą cztery.

OOC; Siergiej, ja spadam o 15 to może poczekacie trochę na mnie ?

90+1+20= 111 > 100

Ha! To się nazywa mieć posłuch u zwierząt. Dopadł czym prędzej do rozszarpywanego przez psy pechowca, zabierając zdobycz. W odruchu litości dobił dogorywające stworzonko. A następnie wyczochrał psy i w nagrodę rzucił im jakieś łakocie, pewnie bowiem dostali coś na polowanie, lub Siergiej sam coś zawinął ze stołu w ogrodzie.
- Dobre sabaczki. Bardzo dobre. - Mruczał do łaszących się psów. Nawet przez myśl mu przeszło, coby sobie samemu jakiegoś sprawić. Ale to kiedyś. Wrócił do Carswella z wyrazem triumfu na twarzy i lisią kitą w ręce.
- To nie wiem, szukamy dalej, czy wracamy?

OOC mnie dzisiaj wieczorem nie ma raczej. Albo koniec teraz albo możemy czekać do jutra. Mi się nie spieszy

Z bazy 130+ > 120

No i w takie łamigłówko-poszukiwanki to mógł się Siergiej bawć. Psy chyba rozochocone swoją ostatnią akcją znów złapały trop, zabierając polujących prosto do lisiej nory. Nie trzeba ich było nawet bardzo podjudzać by same wgramoliły się do środka i wypłoszyły znajdujące się w niej rude stwory. Łowczym pozostało teraz tylko czekać i przygotować się do oddania strzału... czy też po prostu czekać, aż pieski same zrobią za nich całą robotę.

Siergiej stał przy wyjściu z nory, czekając na przebieg wydarzeń. Był przekonany, że to Carswell, jako lepszy z nich jeśli chodzi o strzelanie, będzie wykańczał rudzielca, gdy ten już wypadnie goniony przez psy. Niestety. Łowca miał chyba inną wizję, wyszło więc na to, że gdy lisek wyłonił swoją rudą łepetynę z norki, miast strzelać, polujący spoglądali to na zwierzaka, to na siebie. Siergiej ogarnął się dopiero po chwili. Uniósł strzelbę i wypalił. Niestety nie dość celnie.Pytanie teraz, czy będący w potrzasku lisek zdoła zachować żywot, czy też goniące go pieski rozwiążą sprawę za swoich nieudolnych, chwilowych panów.

67+10= 77 < 80

Ha! 

113 + 6*5 = 143 > 140

Lisek już im prawie zwiał! Już prawie było po ptakach, gdy nagle, tuż za uciekinierem, wypadły gończe psy. Nie tracąc głowy, ani też nawet chwili na zastanowienie, Rusek wydał psiakom komendę. Psy pognały i już po chwili dopadły rudzielca. Udało się! Siergiej zanucił cicho: "Obława... obława...(...) ciała lisów kłami gończych psów szarpane." Później już pozostało tylko pozyskać kitę i nagrodzić dzielne czworonogi. No, nawet im to polowanie poszło!