Bank Old Whiskey

Zmarszczyła brwi.
- Jechałam do Meksyku, znalazłam go na prerii, leżał w jakichś krzakach i jęczał. Miałam co prawda bliżej do Chaparral,a le zawróciłam tutaj, bo... bo nie znam hiszpańskiego - wzruszyła ramionami - Jeszcze by mnie ojebali na te swoje peso, czy chuj tam wie na co - wzruszyła ramionami, zerkając kątem oka na to, jak kasjer przelicza pieniądze.
Cholera, oby nie miała jeszcze z Burnettem jakichś problemów.

Kasjer spojrzał podejrzliwie na Burnetta jakby zastanawiając się czy na pewno wypłacić pieniądze. On sam się na chwilę zamyślić. 
- Dobra - kiwnął do kasjera by robił swoje.
- W okolicach Chaparral, nic już - rzucił po czym wyszedł z biura stając chwilę przed nim.
- Kurwa czemu tam? - mruknął pod nosem i poszedł

ZT

Kiedy szeryf rzucił pytaniem, Jackie tylko rozłożyła ręce. Ważne było tylko tyle, by łyknął jej zeznania - a wyglądało na to, że tak było. No bo czym innym miałby się teraz kierować? Jej słowa były jak na razie jego jedyną ścieżką. Ścieżką prowadzącą daleko w pole.
Tak czy siak wzięła swoją kasę i śmignęła dalej.
zt

62 ;/

Wieści szybko się rozchodziły. Ulica opustoszała, ludzie zaciągali zasłony w oknach, a ci mieszkający w budynkach bliżej tych zajmujących się ogniem rozpoczynali pewnie ewakuację. Cichaczem, tyłami. Bakera to nie interesowało. Zdążył się zabawić, pozbył się irytującej staruchy, teraz czas na poważne sprawy. Choć okolice banku nie były obstawione, to nim zdążyli zeskoczyć z koni, z wnętrza budynku już posypały się strzały.
- Psiakrew - mruknął, schylając się i świńskim truchtem dobiegając do najbliższej osłony - w tym wypadku było to koryto z wodą dla koni. Słabo się za tym chowało, ale na ten moment musiało wystarczyć. Kolana zatopiły się w błocie, ale Tim nie był z tych picusiów glancusiów, co to się bało odrobiny brudu. Wręcz przeciwnie, on był z brudem za pan brat. Kąpiel raz na tydzień to już była przesadna higiena. A jak powszechnie wiadomo, kto się często myje, ten długo nie pożyje.
Baker wychylił się zza koryta i strzelił w okno banku, ale na darmo, najwyraźniej ochroniarz właśnie zdążył się schować. Trudno, zaczekał chwilę cierpliwie i wystrzelił kolejny raz.

57, no nie wierzę

Znowu kula przeleciała gdzieś na wylot - ale nie na wylot dziada w banku. Baker zaklął szpetnie, schylając się gwałtownie i o mało nie ryjąc nosem w błocie. Grad strzałów posypał się z wnętrza budynku. Jego ziomki nie pozostawali wprawdzie dłużni, ale i oni nie mieli wiele szczęścia w wyeliminowaniu ochroniarzy.
- Szlag by was - mruknął, przeczekując salwę. Potem chwila przerwy, pewnie ładowali strzelby. Baker wykorzystał ten moment na wychynięcie z tej marnej kryjówki i zakradnięcie się w lepsze miejsce. Niestety daleko nie zaszedł, pozostało mu schować się za rogiem budynku naprzeciw banku. Tu nie musiał się przynajmniej kulić jak kretyn.